Wat betekend Kyokushin.

Het Uiterste.

Karate is een vechtmethode (tegenwoordig spreekt men van vecht”sport”. Als je wilt leren vechten moet je dat leren dóór te vechten. Met andere woorden, wie wil leren zwemmen, moet écht het water in. Sosai Oyama zag het begrip “vechten” erg breed. Vechten kan je ook om iets te bereiken, een baan, een diploma, enz. Het komt er vooral op neer dat er sprake moet zijn van volharding en doorzettings­vermogen. De discipline om de juiste weg te blijven bewandelen, zelfs bij grote tegenslagen. Het bewandelen van het “Kyokushinpad” is een moeilijke, harde en vooral confronterende weg. Het grootste gevecht lever je achteraf gezien tegen jezelf. Vandaag overwin je wat je gisteren was en morgen overwin je wat je vandaag bent….. Zonder dat vooraf te beseffen!

De Waarheid

Zijn systeem karate wordt “Full-Contact” genoemd. Er zijn in Japan uitstekende manieren ontwikkeld om het aan te leren. De beginner wordt er als het ware mee opgevoed. Eerst moet de basis worden geleerd. Een wereld bekende uitspraak van Mas. Oyama was dan ook: “To fight well, basic techniques have to be mastered”. In een écht gevecht zal je aanvaller je écht voor de volle 100% willen raken. Dan is het geen spel en geen vorm. Dan weet je wat het is om een trap in je maag te krijgen. Als je dit nooit hebt meegemaakt, nooit de ervaring hebt gehad, is dit een grote shock als je dit overkomt. Dit is de reden waarom er “volgens de waarheid” wordt getraind. Als je jarenlang technieken hebt getraind, “alsof”, is het niet meer mogelijk om je aanvaller daadwerkelijk uit te schakelen.

Samenwerking

Als je alleen ergens voor staat, zul je het dus ook alleen moeten opknappen. Maar hoe kom je tot zoiets. Door samen te werken met anderen ben je tot veel meer in staat dan alleen. Vooral tijdens een leerproces worden de zwakkeren als het ware “meegezogen” door de sterkeren. Zo lever je prestaties die je, als je alleen zou zijn, nooit had kunnen bereiken. Maar ook door respect te hebben voor anderen ben je beter in staat om met elkaar samen te werken. Door met elkaar en van elkaar te leren. Dit geldt niet alleen in een dojo maar ook daarbuiten.

Ikigai is een Japans concept dat staat voor datgene waar jij je bed voor uitkomt en waard is om voor te leven. Voor ons is dat onder andere Kyokushin-Karate Het is je passie waarin vier elementen samenkomen: hetgeen waar je van houdt, wat de wereld nodig heeft, waarvoor je betaald kunt worden en waar je goed in bent. Zodoende overlappen je passie, missie, beroep en roeping en heb je je ikigai gevonden. Het Japanse geheim voor een lang en gelukkig leven!

Masutatsu Oyama

De oprichter (Sosai) van het Kyokushinkai Karate, Masutatsu Oyama, werd geboren als Yong-I-Choi in Qa-Ryong-Ri Yong-chi-Myo’n Chul Na Do, een dorp niet ver van Gunsan in Zuid-Korea op 23 juli 1923.

Terwijl hij op zijn zusters boerderij woonde in Manchuria op 9-jarige leeftijd, begon hij zijn levenslange reis langs “the Martial Way”. Hij begon met het leren van de zuiderlijke Chinese vorm van Kempo, beter bekend als “Eighteen Hands” of “Achttien handen”.

In 1938 ging hij naar Japan om piloot in het leger te worden (wat helaas niet lukte). In Japan ging hij verder met judo en boksen en kwam tevens terecht bij de dojo van Gichin Funakoshi, waar hij het Okinawa karate oppakte. Op 17 jarige leeftijd behaalde hij zijn 2e dan en op 24 jarige leeftijd had Mas Oyama hier de 4e dan in bereikt. Tijdens deze periode ging hij in het ‘Japanese Imperial Army’ en trainde daar judo om allerlei ‘grappling’ technieken onder de knie te krijgen. Na 4 jaar judo had hij ook hier de 4e dan in bereikt.

Na de oorlog in 1947 won hij de Japanse Karate kampioenschappen. Hij verdiepte zich in het Goju ryu karate onder leiding van de Koreaanse meester So Nei Chu. Nadat hij besloten had zich de rest van zijn leven te wijden aan het verspreiden van de kunst en kennis van karate, trok hij zich een jaar terug uit de gemeenschap en leefde in tempels en in de bergen bij Mount Kiyosumi in de Chiba Prefectuur. Hij onderwierp zichzelf aan de discipline van krijgskunst en trainde dag en nacht, tevens mediteerde hij volgens de regels van Zen. Gedurende deze periode vocht hij met wilde beesten, verbrijzelde hij rotsen en bomen met blote handen en mediteerde hij onder ijskoude watervallen, etc. in een bijzonder harde cursus van ijzeren discipline.

In 1951 keerde hij terug naar de beschaafde wereld en begon hij zijn eigen school. Hij maakte snel naam, daar zijn kunnen fenomenaal was. Hij had onder andere een stier met blote handen gedood. Hij vocht in totaal met 53 stieren, waarvan hij er 3 in een keer doodde en van de andere 49 stieren sloeg hij de hoorns af. In 1953 opende Mas Oyama zijn eerste dojo op een perceel gras in Tokio. Hoe dan ook opende hij zijn eerste echte dojo in juni 1956 in een voormalige ballet studio achter de “Rikkyo University”, 500 meter van het huidige Honbu. In 1957 had de dojo al 700 leden, ondanks het hoge stop/opgeef-percentage door de enorm zware trainingen. Van alle stijlen nam hij – volgens hem – de beste technieken en combineerde deze tot de fundamenten van de uiteindelijke Kyokushin karatestijl.

Sosai Mas Oyama overleed op 26 april 1994 aan longkanker, wat een grote schok teweegbracht bij niet alleen de Kyokushin beoefenaars maar ook bij de gehele martial arts gemeenschap.

Het Kyokushin viel hierna helaas uit elkaar in meerdere organisaties.

Jon Bluming

Jon Bluming vertelde dat hij een sterke band had met Oyama en dat in 1994 voor Oyama’s dood, Mas. Oyama aan Jon Bluming gevraagd heeft tijdens een samenzijn in Japan hoofd te willen worden van zijn organisatie. Maar Jon Bluming gaf aan dat hij al zijn eigen organisatie  reeds had nl. de IBK Kyokushin Budokai. In datzelfde jaar na zijn bezoek is zijn Kyokushin karateleraar en stichter van deze stijl  Mas. Oyama helaas onverwachts overleden.

Op 4 september 1994 werd hij voor zijn inzet voor het internationale karate geëerd met de 10de Dan, verleend door de vijf grootste Japanse karate-organisaties. Hij was bondscoach van  Nederland en België en richtte 2 januari 1962 de Nederlandse Karate Associatie (NKA) op. In 1980 richtte hij de International Budo Kaikan (IBK) tezamen met Kenji Kurosaki waarin opgenomen: het Kyokushin IBK karate, Judo IBK , en All Round fighting IBK.

Jon Bluming heeft hoge graden behaald in Kendo ( 2de dan ), Bo-Jitsu (4de Dan), Iai-Jitsu (4de Dan), Jodo (4de Dan), Judo (9de dan ), Hapkido (10e dan) en onze stijl  Kyokushinkai-Karate (10de Dan) .

In 2013 heeft Kaicho Jon Bluming het gedeelte van de (IBK )Kyokushin karate officieel overgedragen aan zijn persoonlijk leerling shihan Jan de Bruijn ( 9e dan)  

Met goedkeuring van Kenji Kurosaki 10e Dan uit Japan.